نمایشنامه "فاوست" اثر گوته

درباره نمایشنامه “فاوست” اثر گوته

افسانه‌ی فاوست یکی از بهترین و پرتکرارترین داستان‌ها در تاریخ ادبیات است. داستان فردی که روحش را در قبال قدرت تقدیم به شیطان می‌کند. داستانی که او تعریف می‌کند بسیار لذت‌بخش و خواندنی است. فاوست در زمان نگارش این کتاب قصد داشت ساختارشکنی بکند، جالب اینجاست که ایده ساختارشکنی تا قرن‌ها بعد از گوته مطرح نشد. این اثر یکی از بهترین نمایشنامه‌های جهان است و تاکنون در سراسر دنیا ازجمله ایران به روی صحنه رفته است.

این نمایشنامه، یک تراژدی دو بخشی است که بخش اول آن در سال 1790 منتشر شد و حدود چهل سال بعد یعنی در سال 1831 بخش دوم این تراژدی منتشر شد. افسانه‌ای که مردی روحش را برای رسیدن به توانایی‌های اَبَر انسانی به شیطان می‌فروشد. نخستین نویسنده‌ای که در تاریخ ادبیات غرب، افسانه‌ی فاوست را روی کاغذ آورد، «کریستوفر مارلو»، نمایشنامه‌نویس انگلیسی بود؛ مارلو نمایش‌نامه‌ای به نام دکتر فاستوس را در سال 1589 نوشت.

البته حدود پنجاه سال قبل از آن‌که کریستوفر مارلو نمایش‌نامه‌ی دکتر فاستوس را بنویسد، ساحر،کیمیاگر و ستاره‌شناسی به نام «جان جُرج فاستوس» در آلمان زندگی می‌کرد. عده‌ای معتقدند که این افسانه بعد از مرگ جرج فاستوس سر زبان‌ها افتاد و چهل سال بعد از تاریخ مرگ جرج فاستوس، کریستوفر مارلو نمایش‌نامه‌اش را نوشت.